Η πρώτη στιγμή της σύλληψης. Η αρχή των πάντων. Το “Big Bang”.

Από εκείνη την πρώτη στιγμή, ξεκινάει μια σειρά απίστευτων αντιδράσεων, εκρήξεων, χημικών ενώσεων και δραματικών αλλαγών στο σώμα, αλλά και την ψυχοσύνθεσή μας. Μας προετοιμάζει για το μεγάλο γεγονός της γέννησης, πυροδοτώντας όλες εκείνες τις διαδικασίες που χρειάζονται ώστε να είμαστε απόλυτα έτοιμες, να δεχτούμε το δώρο της μητρότητας.

Ένας από τους τομείς που επηρεάζονται, είναι οι βιορυθμοί. Άλλωστε σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ο οργανισμός μας καθορίζεται από ρυθμικά μοτίβα. Από τον καρδιακό παλμό και την αναπνοή μας, ως τον ρυθμό του ύπνου. Στην περίοδο της εγκυμοσύνης,  ο οργανισμός μας μπαίνει σε τελείως διαφορετικές λειτουργίες. Από τον τρόπο που τρώμε, τις ώρες που κοιμόμαστε, τις γεύσεις που δεχόμαστε, τις μυρωδιές που ανεχόμαστε. Προσαρμοζόμαστε στους ρυθμούς και τα μοτίβα που θα έχουμε στη νέα μας πραγματικότητα. Ένα βρέφος χρειάζεται πολλά μικρά και συχνά γεύματα. Χρειάζεται αρκετές ώρες ύπνου και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Χρειάζεται να τροφοδοτείται με νέα ερεθίσματα όσο δεν κοιμάται. Χρειάζεται ηρεμία χαλάρωση και ζεστασιά πριν τον βραδινό ύπνο. Όπως χρειάζεται και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, που το ωθεί να ξυπνά μέσα στη νύχτα αρκετές φορές για να τραφεί ή να ζητήσει τη σιγουριά και την ασφάλεια που του παρέχει η μητρική αγκαλιά.

Στον 4^ο μήνα κύησης, έχουν πλέον δημιουργηθεί όλα τα ζωτικά όργανα και είμαστε σε θέση να ορίσουμε τους βιορυθμούς του μωρού μας. Η ώρα που θα ξεκινάει η ημέρα του, οι ώρες εκπαίδευσης του, οι ώρες των μελλοντικών γευμάτων, η ώρα του μπάνιου, καθώς και του νυχτερινού ύπνου. Όλα τα παραπάνω όμως είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους δικούς μας βιορυθμούς, αφού η μητέρα με το έμβρυο είναι ένας ενιαίος οργανισμός. Δεν μπορούμε να έχουμε την αξίωση από το βρέφος να είναι ήρεμο και να μην κλαίει, όταν η δική μας ζωή είναι σε ένταση. Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από το μωρό να κοιμάται στις 9 το βράδυ, όταν στην περίοδο της κύησης η μητέρα ηρεμεί και κοιμάται μετά τα μεσάνυχτα ή στις δύο ή τρεις το ξημέρωμα. Οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας δεν μπορεί να είναι πάντα ήρεμοι και χαλαροί, ούτε είναι ρεαλιστικό να θεωρήσουμε πως όλη η εγκυμοσύνη θα κυλήσει επάνω σε ένα ροζ συννεφάκι. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να θέσουμε κάποια όρια και κάποιες ρουτίνες μέσα στην ημέρα μας. Τις ίδιες ρουτίνες που θα ακολουθήσουμε με το μωρό μας μετά τη γέννησή του.

Ξεκινώντας την ημέρα μας, μπορούμε να κάνουμε κάποιες ασκήσεις αναπνοών ή κινητικές ασκήσεις βοηθώντας έτσι τον οργανισμό μας να ξυπνήσει, οξυγονώνοντας καλύτερα το έμβρυο, θέτοντας παράλληλα και τους μετέπειτα ρυθμούς εκπαίδευσης του μωρού μας. Καθιερώνουμε 5 γεύματα στην ημέρα μας, σε ώρες που θα είναι και τα γεύμα του μωρού μας, μετά τις πρώτες εβδομάδες ζωής του. Αποφεύγουμε στιγμές έντασης και βαριές εργασίες μετά τι 8 το απόγευμα, ώστε να ηρεμεί και το έμβρυο πριν τον νυχτερινό ύπνο. Τέλος πολύ σημαντικό για τη ρύθμιση των βιορυθμών του μωρού αλλά και την ενίσχυση της ψυχοσυναισθηματικής ωρίμανσης του είναι η δημιουργία ενός “τελετουργικού“ πριν τον βραδινό μας ύπνο. Ένα ελαφρύ γεύμα και ένα χαλαρωτικό μπάνιο ώστε να πέσουν οι καρδιακοί παλμοί της μητέρας αλλά και του εμβρύου. Έπειτα ξαπλώνοντας στο πλάι, πριν κοιμηθεί μπορεί να τραγουδήσει ένα νανούρισμα κάνοντας κυκλικές κινήσεις σε όλη την επιφάνεια της κοιλιάς. Μια μελωδία που θα ακολουθεί το μωρό, θα το ηρεμεί σε στιγμές έντασης και θα το παρηγορεί όταν πονάει, αφού με τον τρόπο αυτό, έχει καλλιεργηθεί η προγεννετική του μνήμη και έχει συνδυάσει το συγκεκριμένο τραγούδι με τη χαλάρωση των παλμών της μητέρας αλλά και τη ζεστασιά, την ασφάλεια που ένιωθε όσο βρισκόταν μέσα στη μήτρα. 

Άλλωστε ένα υγιές και συναισθηματικά ώριμο μωρό, προϋποθέτει μια ψυχοσυναισθηματικά ήρεμη και υγιή μητέρα.

Γράφει η μουσικοπαιδαγωγός- μουσικοθεραπεύτρια Δαβόρα Ευδοξία

www.sonatal.gr